Σήμερα θα μιλήσουμε για καλές τέχνες…

Θαυμάζω τα πλούσια σε νοήματα

και ευαισθησίες έργα των ποιητών μας,

σ αυτά τα περήφανα χρόνια,

που δυσφημούνται σαν χρόνια κρίσης…

Και των πεζογράφων μας τα αριστουργήματα,

των ζωγράφων τα ζωντανά χρώματα,

των γλυπτών τις πλούσιες γυναικείες καμπύλες,

των μουσικών τις ουράνιες συνθέσεις,

Των ακαδημαικών τις βαθυστόχαστες σοφίες….

Όλοι αυτοί προσφέρουν τα ταλέντα τους,

για να αναδιοργανωθεί αυτή η δήθεν

κρίσιμη οικονομική και κοινωνική κατάσταση….

Οι καλές τέχνες οργιάζουν υπέροχα,

αυτές τις χλιδάτες εποχές, παρουσιάζοντας

τα πλουμιστά έργα τους…

Τα αεράτα ποιήματα, τα θρίλερ αστυνομικά,

τις μελό  νουβέλες, τους υπερρεαλιστικούς πίνακες,

τα αγαπησιάρικα μουσικά κομμάτια,

τις περισπούδαστες πολιτικές

και πολιτιστικές αναλύσεις, και κραυγάζουν….

Ουρλιάζουν αισθησιασμούς, κράζουν έρωτες,

βρυχώνται νέες αισθητικές τεχνολογίες ομορφιάς,

ώστε μ όλα αυτά τα θαυμαστά προιόντα

να ενισχυθεί και βελτιωθεί το ήδη υπέροχο

βιοτικό μας επίπεδο.

Να αυξηθεί η τεράστια σύνταξη του γέρου,

Να μειωθεί η σχεδόν ανύπαρκτη ανεργία,

Να ενισχυθούν οι ισχυροί οργανισμοί παιδείας, υγείας,

Να ξεχειλίσει το ήδη γεμάτο καλάθι της νοικοκυράς…

Να ξεκαρδιστούν στα γέλια τα χαρούμενα πρόσωπά μας….