Ένα περιστέρι

Ένα περιστέρι ήρθε και κάθισε

στο περβάζι του παραθύρου μου,

εκείνη τη μέρα που σύννεφα σκίαζαν τη ζωή μου…

Ήταν ένα λευκό περιστέρι που συμβόλιζε την ειρήνη…

Του έριξα ψίχουλα από τη μίζερη ύπαρξή μου,

εκείνο τάφαγε κι αντί ευχαριστώ πέταξε μακριά μου…

Καθώς έφευγε πρόσεξα ότι ήταν μαύρο,

μοιάζει με τη διάθεσή μου, είπα…

Κοίταξα το περβάζι και αποχαιρετιστήριο δώρο του ήταν…

μια κουτσουλιά.