Πέμπτη 9 Οκτωβρίου 2014

Χθες, μόλις είχε λουφάξει η καταιγίδα,
κι ένα πελώριο διπλό και πολύχρωμο
ουράνιο τόξο είχε απλωθεί στον ορίζοντα.
Οι ανεπαίσθητοι ψίθυροι
απ το κύμα στο μικρό λιμανάκι, χάιδευαν τις αισθήσεις σου….
Χθές, αναγνώρισα στον εαυτό μου μια εσωτερική δύναμη κι ένα πάθος,
χρωματισμένο απ τις τελευταίες σταγόνες της βροχής…
Χθες, δεν μπόρεσα να σ αποχαιρετίσω, ένας κόμπος είχε εγκατασταθεί και είχε κατακλύσει τα σωθικά μου.
Χθες η εικόνα σου έσβηνε σιγά σιγά στο θολό πρωινό, καθώς είχες σκύψει στην κουπαστή του καταραμένου καραβιού…

Έψαξα για μια σπηλιά, μια σκιά να χαθώ μέσα της…..

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου