Λυπάμαι

Λυπάμαι τον ολόλαμπρο ήλιο,

γιατί σιγά σιγά οδεύει στο ηλιοβασίλεμα…

Τις έξυπνες ιδέες, γιατί πιθανόν να

διαψευσθούν, λυπάμαι….

Λυπάμαι το δροσερό ρυάκι,

που σύντομα θα ενσωματωθεί στη λίμνη…

Τον άρχοντα λυπάμαι, γιατί τρέμει τον ίσκιο του

απ αυτούς που αδικεί….

Τα όνειρά μου, που θα σβήσουν

με το ξύπνημα, λυπάμαι…

Λυπάμαι τον επιτυχημένο άνθρωπο,

που είναι αποτυχημένος στην οικογένεια

και στην κοινωνία…

Το άλικο τριαντάφυλλο λυπάμαι,

παραμονεύει το χέρι που θα το κόψει…

Λυπάμαι το σκακιστή , πριν απ το ματ…

Λυπάμαι τον ποιητή, για την στιγμή

που θα στερέψει….