Αισθήματα στη βεράντα

Χτυπάει η καμπάνα της καρδιάς,

Φυσάει ένα πράσινο αεράκι αισθημάτων,

Μια μέλισσα παίζει με τη γύρη στα μαλλιά της κόρης μου

Και συγχορδίες ακούγονται ασμάτων.

Λέξεις, νοήματα, ματιές συνωμοτούν,

Αερικά και ξωτικά πλήθη θαυμάτων,

Βήματα μεθυσμένα οδηγούν

Σ ένα παράδεισο γαλήνης και χρωμάτων.

Προβλήματα, εμπόδια και ζημιές,

Φαντάσματα θα γίνουν παρελθόντα

Κι αν τα κλειδιά των στίχων κυνηγάς

Την πόρτα της καρδιάς με σθένος βρόντα.

Ντέρτια, αγάπες, μάτια αγαπημένα,

Κάντα φωτογραφίες σε κορνίζες αεράτες

Και στη βεράντα της φωλιάς σου κρέμασέ τες,

Με προσοχή να μην τις φάνε οι γάτες.