Τετάρτη 7 Μαρτίου 2012

Ο εφευρέτης


                     Ο εφευρέτης    (5)



Σήμερα ο ήλιος καίει και η ατμόσφαιρα είναι πνιγηρή τόσο μέσα στο σπίτι όσο και στο μυαλό του Κώστα. Από μέρες προσπαθεί, το παλεύει στην αρχή μέσα του, μετά το στριφογυρίζει από δω κι από κει.
Δεν αντέχει και επιτέλους αποφασίζει και το ξεφουρνίζει στη γυναίκα του.
- Μαιρούλα, θέλω να συζητήσουμε κάτι σοβαρό.
- Πιο σοβαρό απ «Τα μάτια της Δασκάλας»;
- Σου λέω σοβαρό, παράτα μια φορά αυτόν το Σάκη τον πλαστικό χειρούργο και προσγειώσου στην πεζή οικογένειά σου, κλείσε επιτέλους το χαζοκούτι, σου μιλάω!
- Μπαμπά, με δέρνει ο Χρήστος.
- Καθήστε ρε παιδιά ήσυχοι, έχω μια σοβαρή κουβέντα με τη μαμά σας, άντε Μαιρούλα..
Όπως όλοι καταλαβαίνουμε, είναι δύσκολο στην οικογένεια του Κώστα Μακρινιώτη να συγκεντρωθεί, σωματικά ή πνευματικά, όσο σοβαρό κι αν είναι το θέμα που τους απασχολεί.
Να όμως που γίνεται κατορθωτό σήμερα.
-Παραιτούμαι απ τη δουλειά.
Κεραυνός εν αιθρία!!!!
-Και τι θα γίνει με τις κάρτες; (Αυθόρμητα μπήκαν στο στόμα της συζύγου οι φορτωμένες πιστωτικές της κάρτες).
- Μα εσύ μου ορκίστηκες ότι δε θα τις ξαναχρησιμοποιήσεις, αλλά θα ψωνίζεις μετρητοίς, αν και με όσα έχεις λεφτά!
-Ξέρεις Κώστα μου ήταν μεγάλη ευκαιρία….
-Πόσο μεγάλη και πόσες φορές; Τέλος πάντων, άκουσε το σχέδιό μου και μ αυτό ευελπιστώ ότι θα τακτοποιηθούν κι οι κάρτες σου (βρήκε σωσίβιο ο Κώστας).
-Λέγε, λέγε, έχω εμπιστοσύνη στο μυαλό και στις ιδέες σου αγάπη μου. (Ποιο μυαλό και ποιες ιδέες ο «δημόσιος υπάλληλος με τη σφραγίδα», έτσι τον κορόιδευαν οι μακαντάσηδες στο καφενείο).
-Λοιπόν άκου:
Στο εργαστήριό μου ( εννοεί το υπόγειο, όπου βρίσκεται το χόμπυ του, της συλλογής κάθε είδους τζάμπα άχρηστων αντικειμένων, που τα μαζεύει από κάδους απορριμάτων, από εργοστάσια που κλείνουν κλπ. Εκεί αποσύρεται τάχα για έρευνες και πειράματα), μη χαμογελάς πονηρά, ξέρω ότι ξέρεις ότι παίζω με τα άχρηστα, αλλά να που μου χρησίμεψαν αυτά και ασχολήθηκα με εφευρέσεις, οπότε προέκυψαν εκπληκτικές ανακαλύψεις.
-Ναι, μπράβο Κωστάκη, άντε τέλειωνε (έχει το μυαλό της το τηλεοπτικό μελό «Τα μάτια της Δασκάλας»).
-Μη γίνεσαι διακόπτης, Μαίρη. Συνεχίζω:
Ανακάλυψα ορισμένες εφευρέσεις που θα βελτιώσουν και θα φέρουν επανάσταση σε καθημερινές ασχολίες, και που σε τελευταία ανάλυση θα μας φέρουν πολύ χρήμα.
-Ρίξτα, αυτό παρουσιάζει τεράστιο ενδιαφέρον.
-Άκου και θαύμαζε:

Αυτό που έχω έτοιμο αυτή την ώρα είναι το Διαφανές τσιρότο του σουτιέν.
Μελέτησα τις κόλλες που κυκλοφορούν στο εμπόριο και έφτιαξα μια ειδική κόλλα που κολλάει δυνατά στο ανθρώπινο δέρμα και ξεκολλάει μόνο με την επάλειψη ενός ειδικού υγρού, δικής μου πάλι επινόησης. Η κόλλα αυτή είναι μια συνταγή μέρους καζείνης με προσθήκη αλκαλίων, οπότε σχηματίζει ένα λεγόμενο Καζεατό και έχει την ιδιότητα της κόλλησης μόνο στο ανθρώπινο δέρμα. Χρησιμοποιώ ένα δικής μου επινόησης τσιρότο απόλυτα διαφανές εμποτισμένο με την κόλλα, η οποία δεν αφήνει κανένα ίχνος.
Το τσιρότο κολλάει στο δέρμα και σηκώνει το στήθος σε επιθυμητό ύψος, οπότε θα μπορεί κάθε γυναίκα, έστω και με πολύ πεσμένα, να φορέσει στράπλες, μπικίνι, και κάθε είδους καλοκαιρινό φόρεμα.
Η εφεύρεση αυτή θα κάνει πάταγο, γιατί ο καημός όλων των γυναικών είναι πως θα δείξουν τα βυζιά τους σαν κανόνια.
Λέω να ξεκινήσω μ αυτήν την εφεύρεση και συγχρόνως θα δουλεύω και τις υπόλοιπες, μερικές απ τις οποίες είναι:.

Β) Τα Πλακάκια διαίτης (ειδικά ηλεκτρονικά πλακάκια, τα οποία στρώνονται στο δάπεδο μπροστά από το ψυγείο. Όταν πλησιάζει λοιπόν κανείς το βράδυ κρυφά για ν’ ανοίξει την πόρτα του ψυγείου, οι αισθητήρες τους ενεργοποιούνται (τους έχεις ρυθμίσει από πριν) και ακούγεται μια δυνατή φωνή σε όλο το σπίτι να λέει: «Μακριά απ το ψυγείο», ενώ συγχρόνως ενεργοποιούν μια αυτόματη κλειδαριά ψυγείου.
Γ) Αυτόματος άνυδρος καθαρισμός του σώματος. Έχω εφεύρει ένα ηλεκτρικό όργανο που πραγματοποιεί ένα στεγνό λουτρό με καθάρισμα του σώματος σε μια στιγμή. Συνδέεις απλώς το σώμα με τη συγκεκριμένη πηγή ηλεκτρικής ενέργειας πολύ υψηλής τάσης, μέσω ενός ειδικού περιβραχιόνιου, με αποτέλεσμα την απόρριψη όλης της σκόνης και των άλλων μικρών σωματιδίων βρωμιάς που επικάθονται στο δέρμα. (Αυτό το λουτρό, εκτός του ότι είναι στεγνό και γρήγορο, έχει και θεραπευτικές επιδράσεις).

Δ) Το Χαλάκι υποδοχής (ηλεκτρονικό έξω απ την πόρτα, όταν λείπουμε και πατήσει κάποιος, του έχουμε αφήσει μήνυμα).

Ε) Το Κουδούνι εξώπορτας, (στο οποίο μπορεί ο κτυπών να αφήσει μήνυμα, με ενσωματωμένο στο εσωτερικό της πόρτας ειδικό στικ ).

Στ) Το Παράθυρο που σκοτεινιάζει ( μόνο του όταν έχει πολύ ήλιο και ανοίγει κλπ. Έχω ανακαλύψει μια ειδική μπογιά, όπως τα ενδιάμεσα παράθυρα-καθρέφτες σε ανακριτικά γραφεία της αστυνομίας).

Ζ) Το Μηχάνημα καθαρισμού πατάτας, (τις βάζουμε μέσα και με υψηλή ηλεκτρική ενέργεια, λιώνει τις φλούδες, χωρίς να πειράξει τη σάρκα. Το ίδιο με φρούτα για γλυκό).

Η) Το Πιάτο αυτοκαθαριζόμενο, (περιέχει υγρό σαπούνι σε ενδιάμεσο στρώμα και όταν μπαίνει σε φούρνο μικροκυμάτων αυτοκαθαρίζεται).

Θ) Το Ηλεκτρονικό μολύβι ζωγραφικής, (με μηχανισμό όπως το πρίντερ, με άγγιγμα σε χρώματα επάνω του).


Ι) Το Πιστόλι κατευθυνόμενης θέρμανσης, (σκοπεύουμε, αφού πρώτα καθορίσουμε  σε ειδικό πληκτρολόγιο, την ποσότητα θερμού αέρα που επιθυμούμε, τη θερμοκρασία και τη διάρκεια και κατόπιν πυροβολούμε στην  ορισμένη κατεύθυνση).

Κ) Ο Ουροσυλέκτης ανάγκης : (πακέτο σαν μικρό πάμπερς, που έχεις στη τσέπη, αν βρεθείς σε χώρους χωρίς τουαλέτα και έχεις μεγάλη ανάγκη, περνάς μέσα στο εσώρουχό σου το πακετάκι, το οποίο συγκεντρώνει και διαλύει τα ούρα σε οργανικά και ανόργανα στοιχεία, τα αεριοποιεί και τα διώχνει από σωληνάριο του οποίου η άκρη βγαίνει στο μπατζάκι).

Λ) Τα Χαρτομάντιλα, μυξομάντιλα, (με ένα απορροφητικό μικρό σπρέυ, αεροποιεί τις μύξες. Αυτά τα δυο χρησιμοποίησαν αργότερα οι αστροναύτες).

Αυτά για αρχή Μαίρη μου, και έχω στο νου πολλές ακόμη βελτιώσεις……

Η Μαίρη στην αρχή αφηρημένη, με την προσδοκία της τηλεοπτικής σειράς, δεν κατάλαβε την ουσία του πράγματος, αλλά συνήλθε γρήγορα και φώναξε:
- Αυτά που ακούω είναι τρομερά, θα γίνουμε πλούσιοι, θα ψωνίζουμε ότι μας γουστάρει, θα σκίσω τις κάρτες, θα στείλω τα παιδιά στο Αμερικάνικο κολλέγιο, θα…θα…, μα στάσου βρε άντρα, για να φτιάξουμε τις εφευρέσεις και να τις δώσουμε στο εμπόριο χρειάζονται λεφτά, κι εμείς…τσίμα, τσίμα. Αχ πάει το όνειρο…
- Μη βιάζεσαι γυναίκα, έχουν γνώση οι φύλακες.
- Ποιοι φύλακες αντρούλη μου, λεφτά ειν αυτά και μεις άφραγκοι!
- Οι επιχειρήσεις δεν στήνονται με λεφτά, αλλά με μυαλό, κι όπως κατάλαβες, απ αυτό έ, αρκετό ο σύζυγός σου! Έχουμε τον κουμπάρο μας το Ζήση Καταζηνό, που το φυσάει το παραδάκι και είναι και φαταούλας, όπου ακούσει για κονόμα μέσα κι αυτός, θυμάσαι με το χρηματιστήριο;….
Έχει κι ένα μεγάλο πλεονέκτημα η περίπτωσή του. Η σύζυγος κυρία Καταζηνού, έχει κάτι πεσμένα βυζιά μέχρι τον αφαλό, και έχει κάνει του κόσμου τις πλαστικές, αλλά τζίφος.
Θα τους φέρουμε με τρόπο την εφεύρεση των τσιρότων, χωρίς να τους αποκαλύψουμε τη μυστική φόρμουλα και τσαφ θα τσιμπήσουν….

Όταν άκουσε για τα θαυματουργά τσιρότα και για την αποτελεσματική ανύψωση, η κυρία Κατακουζηνού έριξε ένα φαρμακερό βλέμμα στον κοιλαρά άντρα της και αποφάνθηκε:
-        Μέσα εμείς, πες πόσα χρειάζεσαι Κώστα μου και τα πήρες.
-        Σταθείτε ρε παιδιά, ( ο κοιλαράς πλουτοκράτης), κι εγώ βλέπω με καλό μάτι την εφεύρεση του κουμπάρου, αλλά θέλω ορισμένες προυποθέσεις για να υπογράψουμε συμφωνητικό και να σκάσω το χρήμα.
1ον μια επίδειξη του προιόντος και 2ον μια οικονομική μελέτη αναλυτική, με τις προοπτικές εξόδου στην αγορά.
-        Κύριε Ζήση, ( ο Κώστας), χαίρομαι πολύ που θα συνεργαστούμε, την μελέτη την έχω έτοιμη, θα την καθαρογράψω και θα σας τη φέρω στο γραφείο να την ελέγξουν οι υπάλληλοί σας. Όσο για την επίδειξη, προτείνω να την εφαρμόσουμε σε μια κυρία που εσείς θα επιλέξετε.
-        Στάσου παιδί μου, ποια κυρία, σε μένα θα γίνει η επίδειξη, ξέρετε δα πόσο έχω ταλαιπωρηθεί μ αυτά….(και τα δείχνει η κουμπάρα).



Είναι καλοκαίρι, η κυρία κάνει την 1η δοκιμή με μεγάλη επιτυχία, προχωρεί η διαδικασία στο γραφείο του Καταζηνού, με τους λογιστές και τους δικηγόρους παρόντες.
Αφού ρυθμίζονται όλες οι λεπτομέρειες του συμβολαίου και ετοιμάζονται  να πέσουν οι υπογραφές, η γραμματέας τους διακόπτει:
-        Επείγον τηλεφώνημα από την κυρία σας κύριε Διευθυντά (και του ψιθυρίζει στο αφτί: φαίνεται έξαλλη)
-        Τον παλιάνθρωπο μην υπογράψεις τίποτα, μην του δώσεις φράγκο, μας εξαπάτησε.
-        Στάσου βρε γυναίκα, ηρέμησε μη φωνάζεις και εξήγησέ μου τι εννοείς, εσύ ήσουν κατενθουσιασμένη, ως τώρα.
-        Ζήση μου…λυγμοί…, θα σου διηγηθώ…λυγμοί… ο παλιάνθρωπος…ούρλιασμα… Έχω πάει για μπάνιο στο Λαγονήσι, από όπου σε παίρνω, με τις φίλες μου και η καημένη θέλοντας να τους κάνω έκπληξη και κυρίως να πικάρω αυτή την ξεδιάντροπη  την Μπέση, ξέρεις τη γυναίκα του εφοπλιστή που μας παριστάνει την ωραία και είναι κατατρυπημένη από Μπότοξ και λίφτιν σα μαιμού, φόρεσα κι εγώ ένα αποκαλυπτικό μπικίνι με τα τσιρότα αυτού του παλιάνθρωπου, που να του κόψει όλα τα χρόνια ο Βελζεβούλ. Εκεί που λες που όλα πήγαιναν όμορφα, και εντάξει τώρα υπερηφανεύτηκα λίγο κι εγώ με το νέο στήθος, αποφασίσαμε να κάνουμε μια βουτιά, ξέρεις εμείς ίσα που μπαίνουμε για πέντε λεφτά. Βγήκαμε λοιπόν απ τη θάλασσα και καθίσαμε στην υπαίθρια καφετέρια μαζί με κάτι γνωστούς κυρίους της παρέας.
Και τότε Ζήση μου, έγινε το σώσε, ξαφνικά τα τσιρότα πέσανε και μαζί και τα βυζιά μου και κρεμάστηκαν πάνω στο τραπέζι. Μ έπιασε πανικός, έγινα ρεζιλίκι των σκυλιών, και οι «φίλες» να έχουν ξεραθεί στα εκδικητικά γέλια και ου..ου…ου…
Μην του δώσεις φράγκο του αλήτη, πλάκωσέ τον και στο ξύλο τον αποτυχημένο, φάτον ζωντανό, κατακρεούργησέ τον, φτύσε τον, δε θα ξαναδεί το σπίτι μας, θα…θα….
Ο κύριος Καταζηνός, στην αρχή κοκκίνισε σαν πατζάρι, φούσκωσαν οι φλέβες του, κοίταξε προς την πλευρά του Κώστα, σηκώθηκε όρθιος επάνω απ τον καταφοβισμένο φίλο μας, ο οποίος είχε καταλάβει ότι κάτι φοβερό συνέβη  με τα τσιρότα του και περίμενε έντρομος την καταστροφή…Και …
Τον ….αγκάλιασε, …τον φίλησε και αναφώνησε μέσα σε σπαρταριστά γέλια:
-        Κρεμάστηκαν τα βυζιά της πάνω στο τραπέζι….χου..χου..χου, έπρεπε να ήμουν εκεί να δω το μοναδικό θέαμα, αυτό που είμαι καταδικασμένος να βλέπω πρωί βράδυ, τώρα το απόλαυσαν και οι αξιότιμοι φίλοι μου…χου…χου…χου…
      -    Ξέρετε κύριε, το θαλάσσιο νερό έφταιξε, θα…θα το διορθώσω…θα βάλω
           περισσότερη κόλλα…θα…θα…
-        Δεν πειράζει παιδί μου Κώστα, πάρε  μια επιταγή και να κοιτάξεις να  διαδώσεις την εφεύρεσή σου σε όλες τις καρακάξες της Αθήνας, μόνο να με
      ειδοποιείς να βρίσκομαι παρών!!!!!


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου