Γνωριμία μ έναν εξωγήινο

                Γνωριμία μ έναν εξωγήινο         (7)

         Διάβαζα προχθές μια συνέντευξη του κορυφαίου φυσικού επιστήμονα Στίβεν Χόκινς, σχετικά με την ύπαρξη εξωγήινων και έμεινα έκπληκτος με την άποψη που διατύπωσε, την οποία βρήκα, μετά από σκέψη, πολύ σωστή. Μην ψάχνετε για εξωγήινους, γιατί πιθανότατα θα απογοητευτείτε και θα κινδυνέψετε από την επαφή μαζί τους.

        Μάλλον υπάρχουν, αν λάβουμε υπόψη την απεραντοσύνη του σύμπαντος και για να έρθουν σε επαφή μαζί μας θα είναι πάρα πολύ προοδευμένοι και γιατί να μην έχουν τα ελαττώματα των ανθρώπων-απληστία, διαφθορά, δίψα για κατακτήσεις κλπ κλπ, άρα μια επαφή μαζί τους ενέχει τεράστιους κινδύνους.

        Οι απόψεις αυτές επιδέχονται πολλής συζήτησης και στην παρέα που τις σχολιάσαμε, έγινε τρικούβερτη κουβέντα με έντονους διαπληκτισμούς.

        Στο πολιτιστικό κέντρο Παλαιού Ψυχικού μαζευόμαστε συχνά και παίρνουμε μέρος σε διάφορες εκδηλώσεις, όπως θεατρικά, χορός, διαλέξεις κλπ. Η παρέα μας μετά τη διάλεξη του καθηγητή Αστρονομίας Πέτρου Μπιτσάκη, παρέμεινε και συνέχισε τη διερεύνηση του θέματος.

        Οι περισσότεροι δεν ήθελαν να πιστέψουν στην ύπαρξή τους, με τη διατύπωση της άποψης, ότι οι αποστάσεις στο σύμπαν είναι τεράστιες και δεν είναι εφικτή η προσέγγιση όντων διαφορετικών πολιτισμών, παρά μόνο στην τύχη, δηλ ψύλλος στ άχυρα.

        Μερικοί πίστευαν στην ύπαρξη εξωγήινων και μάλιστα με φανατισμό, επικαλούμενοι τα διάφορα σημάδια, που πιθανόν να άφησαν, όπως εμφανίσεις Ούφο, Πυραμίδες, νησιά του Πάσχα, Στόνεχετζ, σχέδια στα χωράφια κλπ.

Άλλος, ζητούσε πιο δυνατά σημάδια.

        Ένας άλλος, αναρωτιόταν τι μορφή θα μπορούσε να έχει ένα ον προερχόμενο από πλανήτη με πολύ διαφορετική σύσταση ατμόσφαιρας και στοιχείων.

        Εδώ πάλι άναψε μεγάλη συζήτηση για τη μορφή και τις ικανότητες ενός πιθανού εξωγήινου, θάναι τέρας; θάχει πολλά πόδια ή χέρια, πολλά μάτια, μεγάλη δύναμη, θάναι πανύψηλος ανάλογα με το μέγεθος του πλανήτη ή μικροσκοπικός.

        Από τι υλικό θάναι κατασκευασμένος, από ενώσεις του άνθρακα, όπως εμείς ή από ενώσεις αργίλου, ή μετάλλου, ή σε αεριώδη μορφή ή σε υγρή.

        Και πως θα επικοινωνεί, με μάτια, με την όσφρηση, με την αφή, με τηλεπάθεια;

        Και τι διαθέσεις θα έχει για άλλα όντα, δικούς του ή ξένους, θα είναι πολεμοχαρής, κατακτητικός, δίκαιος, άδικος, πονηρός, ατομικιστής, σοσιαλιστής;

        Θα έχει θρησκευτικές αντιλήψεις; θα αγαπάει, θα μισεί; θα έχει αισθήματα;

        Παρατήρησα ότι ο Τάσος δεν είχε πάρει μέρος στην κουβέντα, και όχι μόνο αυτό, αλλά άκουγε αδιάφορα και κουνούσε σε ορισμένα σημεία το κεφάλι του ή έκανε γκριμάτσες αποδοκιμασίας όλο το βράδυ, γιατί αυτή η συζήτηση γινόταν με τόσο φανατισμό και αντεγκλήσεις που ξενυχτήσαμε σχεδόν.

        Μου έγινε έμμονη ιδέα η περίπτωση και η παράξενη στάση του Τάσου. Ήταν σαν να σκεφτόταν: τι βλακείες λέτε βρε μαλάκες, και βέβαια αυτό είχε αιτιολογία σαν να είναι γνώστης ο ίδιος και εμείς οι άλλοι όλοι να πελαγοδρομούμε σε άγνωστες θάλασσες.

        Η εμμονή αυτή με έκανε, με τράβηξε, με ώθησε, να τον  παρακολουθήσω διακριτικά, όταν κάποια στιγμή, έριξε ένα περιφρονητικό βλέμμα στην ομήγυρη και γλίστρησε έξω. Ξέρω το σπίτι του, γιατί είμαστε κολλητοί όλη μας τη ζωή και μου ήταν εύκολο να τον παρακολουθήσω, χωρίς να με πάρει μυρωδιά.

        Πέρασα απ το σπίτι μου, φόρεσα μια φόρμα και σε μια ώρα ήμουν έξω απ το σπίτι του Τάσου. Θυμόμουν καλά τη διαρρύθμιση, γιατί εκεί παίζαμε σε μικρή ηλικία.

        Έψαξα τρόπο για παρακολούθηση των ενδότερων του σπιτιού, και τότε θυμήθηκα ότι είχαμε φτιάξει μια κρυψώνα στο δέντρο απέναντι, χρήσιμη για τις διάφορες φάρσες που κάναμε στα μικρότερα αδέλφια του.

        Τα αδέλφια του τώρα έχουν φύγει απ το σπίτι, σπουδές, παντρειές και οι γονείς εξέλειπαν και μένει μόνος του ο φίλος μου.

        Ξέχασα να σας τον συστήσω, Τάσος Κουμπής, 35 χρόνων, ανύπαντρος, βιολόγος διδάκτωρ στο πανεπιστήμιο.

        Ακολουθώντας λοιπόν την έμμονη ιδέα μου ανέβηκα στην παλιά κρυψώνα, που είχε καλή θέα του δωματίου- εργαστηρίου του Τάσου.

        Η ιδέα μου η έμμονη, ήταν πολύ φιλόδοξη. Σίγουρα αυτός κρύβει στο εργαστήριό του εξωγήινη μορφή, γι αυτό μας άκουγε συγκαταβατικά μετά τη σχετική διάλεξη.

        Με ευχάριστη έκπληξη ανακάλυψα στην «κρύπτη μας» και τα παλιά κιάλια, σε λερωμένη κατάσταση βέβαια απ την πάροδο εικοσαετίας και βάλε, αλλά με ένα μικρό καθάρισμα με το πουκάμισό μου, κάνουν άριστα τη δουλειά τους.

        Βλέπω, τον παιδικό μου φίλο να κάθεται στην καρέκλα του εργαστηρίου και να έχει στο τραπέζι μπροστά του.....ένα ζελέ...ένα ζελέ διαστάσεων περίπου είκοσι πόντων επί είκοσι, σχήματος ακανόνιστου, που όταν παρατήρησα προσεκτικά, άλλαζε σχήμα και χρώματα.

        Ο Τάσος μιλούσε, κάτι έλεγε και μετά από προσεκτική παρατήρηση είδα ότι υπήρχε αντίδραση σε κάθε φράση του Τάσου, ένα διαφορετικό χρώμα ή μάλλον απόχρωση, καθώς και αλλαγή σχήματος. Κάτι σχήματα απίθανα έπαιρναν μορφή από ένα μέρος του κυρίου σώματος του Ζελέ.

        Η συνομιλία, αν ήταν έτσι όπως νόμιζα, συνοδευόταν από ένα όργανο που φαίνεται ότι είναι μια μορφή κομπιούτερ, το οποίο μάλλον είχε πρόγραμμα μετατροπής των χρωματικών ή σχεδιαστικών απαντήσεων του κυρίου Ζελέ, σε ανθρώπινη γλώσσα.

Μια ιδέα μου ήρθε, όλο σπουδαίες μούρχονται σήμερα, όπως αποδεικνύεται.

        Τρέχω σπίτι, εδώ κοντά μένω και παίρνω μερικά όργανα παρακολούθησης, που έχουμε στην υπηρεσία.

        Εγκαθιστώ ένα όργανο απομακρυσμένης ομιλίας, ένα φωτοκυτταρικό αντιδράσεων, μια κάμερα καταγραφής ήχου και εικόνας και δυο τρία βοηθητικά.

        Επειδή κοντεύει να ξημερώσει και θα με δουν οι γείτονες ή οι περαστικοί, σε τέτοια στάση, ρυθμίζω τα όργανα και εγκαταλείποντας τη σκοπιά μου, πηγαίνω για ύπνο.

        Γεμάτος αδημονία και περιέργεια περνάω τη μέρα μου διαβάζοντας ότι σχετικό βρίσκω για εξωγήινη ζωή και περιμένω να βραδιάσει για να πάρω τις καταγραφές του εξωγήινου, είμαι σίγουρος πλέον ότι περί αυτού πρόκειται.

        Κατά τις 9 το βράδυ ανεβαίνω με προσοχή στο δέντρο, βρίσκω τα όργανά μου εν λειτουργία, τα σταματώ και με μεγάλη προσοχή τα μαζεύω και φεύγω για το σπίτι. Μπαίνω στο εργαστήριό μου, στήνω τρίποδες, όργανα οθόνες, συνδέω προγράμματα αποκρυπτογράφησης ήχου και εικόνας και κάθομαι να απολαύσω τα ευρήματα.

        Δεν είμαι εύπιστος, το αντίθετο μάλιστα, στο τμήμα έρευνας του εγκλήματος με έχουν για πολύ θετικό ερευνητή και αποτελεσματικό στις συλλήψεις απατεώνων, κυρίως οικονομικών εγκλημάτων.

Πράγματι ο Τάσος συνομιλεί με το…ζελέ!

Από τη στιγμή που άρχισε η καταγραφή έχουμε:

      -     «…και πως έφτασες στη Γη;

• με ακτίνες ΑΡΙΝ.
• Τι είναι αυτές οι ακτίνες;
• Τηλεμεταφορικές.
• Πόσο χρόνο έκανες;
• Πέντε κβάμε.
• Ποιος ο σκοπός της άφιξής σου εδώ;
• Να ενημερωθώ για τον πολιτισμό σας.
• Για πιο λόγο;
• Ψάχνουμε για ευνοϊκές συνθήκες μετεγκατάστασης, λόγω του υπερπληθυσμού στον πλανήτη μας.
• Δηλαδή εννοείς ότι θέλετε να μας εκτοπίσετε, για να πάρετε τη θέση μας στη Γη;
• Είμαστε ειρηνικός λαός, αλλά έχουμε πρόβλημα. Έχουν σταλεί πολλοί εκπρόσωποί μας σε πολλούς παρόμοιους πλανήτες, αλλά εδώ οι συνθήκες είναι ιδανικές για μας. Από εχθές που ήρθα, έχω ανιχνεύσει τον κόσμο σας και έχω βρει πολλά σημεία που θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε για διαμονή και πηγές τροφής.
• Μα ρε φίλε, είστε επικίνδυνοι; Έχετε όπλα; Σκοπεύετε να τα χρησιμοποιήσετε εναντίον μας;
• Όπως σου είπα είμαστε ειρηνιστές, δεν έχουμε όπλα, όπως εσείς τα αντιλαμβάνεστε, αλλά νοητικά μπορούμε να πετύχουμε τα πάντα.
• Και πως βλέπετε. Ή έστω πως αντιλαμβάνεστε τον έξω κόσμο.
• Ξέρω τι εννοείς. Εσείς είστε ατελή όντα και έχετε πάρα πολλά άχρηστα όργανα. Εμείς είμαστε ολόκληροι ένα όργανο για όλα. Βλέπουμε, ακούμε, αισθανόμαστε, πιάνουμε, σκεφτόμαστε και γενικά κάνουμε πολύ περισσότερα από σας, με αυτό το σώμα που βλέπεις. Θα σου κάνω μια μικρή επίδειξη για να καταλάβεις. Βλέπεις αυτό το βάζο στο τραπεζάκι;
• Μη όχι αυτό είναι κινέζικο…
• Δεν θα το ξαναδείς. Τσαφ και σπάει σε χίλια κομμάτια.

(Μένω έκπληκτος, χωρίς να κάνει καμιά κίνηση, ο …ζελές δείχνει μια μαύρη απόχρωση και το βάζο.. πάπαλα! Εντυπωσιάζομαι….)

·       Αχ το βάζο μου.

·       Το θέλεις πίσω;

(Ακολουθεί μια λευκή απόχρωση και …να πάλι το βάζο στη θέση του! Φοβερό!)

• Φοβερό, με εντυπωσίασες, φίλε, αλήθεια πως είναι το όνομά σου;
• Δεν μπορώ να μεταφράσω ονομασίες, στη δική σας πολύπλοκη γραμματική, αλλά είναι κάτι σαν Ζαβό
• Ζαβο, λοιπόν Ζαβό, ο πλανήτης σου πως λέγεται;
• Με την ίδια δυσκολία κάτι σαν Βλακό.
• Λοιπόν άκου τι θα κάνουμε, γιατί η παρουσία σου ενέχει κινδύνους και είμαι υπεύθυνος για τη δύσκολη συνέχεια. Θα σε παρουσιάσω σε ένα αξιωματούχο της χώρας μου και εκεί συζητήστε τα περί εγκατάστασης του κόσμου σας εδώ, γιατί κι εμείς έχουμε υπερπληθυσμό. Αλλά πρώτα θα σε παρακαλέσω να κάνουμε κάτι τεστ μαζί, να με βοηθήσεις επιστημονικά για την οντότητά σου.
• Ευχαρίστως, αλλά φίλε μου δεν είμαστε πλεονέχτες, όπως βλέπεις εμείς είμαστε μικροί και χωράμε ακόμη και σε ένα δικός σας νησί, όπως πχ ένα που το λέτε Μύκονος.
• Μπα. Βλέπω ότι διάλεξες κι όλας, καλά θα ασχοληθούμε τώρα με τεστ και μετά θα επικοινωνήσω και θα τα πούμε.
• Πρόσεξε όμως……

(Εδώ επάνω σ αυτό το κρίσιμο σημείο, κόπηκε η μετάδοση, γιατί το είχα σταματήσει εγώ για να το φέρω σπίτι)

Είμαι πολύ προβληματισμένος με το τρομερό συμβάν.

        Υπάρχει αυτή τη στιγμή στη Γη ένας εξωγήινος, που στάλθηκε να διερευνήσει τη μετεγκατάσταση του πλανήτη του και επειδή έχει τρομερές ικανότητες, φοβάμαι ότι κινδυνεύει ο κόσμος μας, η Γη μας. Το κακό είναι ότι έχει πέσει στον αφελή φίλο μου, τον Τάσο, ο οποίος σαν επιστήμονας θέλει να διερευνήσει βιολογικά το θέμα και δεν αντιλαμβάνεται τον τρομερό κίνδυνο που διατρέχουμε.

Πρέπει να δράσω το ταχύτερο δυνατόν.

        Σκέφτομαι, σκέφτομαι, σκέφτομαι…. Πρέπει να σας ομολογήσω ότι η σκεφτική μου ικανότητα είναι τρομερή. Όταν σκέφτομαι βαθειά, δεν υπάρχει περίπτωση να μην συλλάβω τον εγκληματία. Εδώ βέβαια δεν πρόκειται για διαπραχθέν έγκλημα, αλλά για επικείμενο και μάλιστα για έγκλημα κατά της ανθρωπότητας.

Γι αυτό χρειάζεται περισσότερος χρόνος και μεγαλύτερη ποιότητα σκέψης.

        Δεν έρχεται η λύση και αποφασίζω να κάνω υπνοσκέψη, μια δική μου εφεύρεση, που συνδυάζει μίξη πραγματισμού και ονειρισμού.

        Σε λίγη ώρα ροχαλίζω, δεν το ακούω αλλά το ξέρω, μου το έχουν επισημάνει οι κατά καιρούς γκόμενες!

        Στην υπνοσκέψη, βλέπω, ακούω και αισθάνομαι όλες τις απαραίτητες καταστάσεις, που θα με βοηθήσουν να λύσω το πρόβλημά μου.

        Με βοηθούν όντα από άλλους φιλικούς πλανήτες. Όντα με πλοκάμια, εξωγήινοι δεινόσαυροι, φιδοειδή πλάσματα, αέριες υποστάσεις, μικροσκοπικές υπάρξεις, μονοδιάστατες φιγούρες, ανθρωποειδή, ρομπότ και άλλα που δεν έχω συγκρατήσει τη μορφή τους, όταν ξύπνησα το πρωί.

Όλα τα εξωγήινα όντα ήταν προβληματισμένα, ειπώθηκαν πολλές γνώμες και συμβουλές.

Μετά τον πρώτο καφέ στο γραφείο μου, στην αστυνομική διεύθυνση, είχα κατασταλάξει.

Ιδού η λύση:

·                 Αντρέα, λέω στον υφιστάμενό μου, σε παρακαλώ ανέβα στον 8^ο όροφο και κόψε κίνηση.

·                 Μα εκεί είναι το γραφείο του Γενικού.

·                 Ακούς τι σου λέω, θέλω απόλυτη εχεμύθεια, μάθε με κάθε τρόπο, ξέρεις εσύ είσαι πρώτης τάξεως λαγωνικό, αν είναι εδώ το μεγάλο αφεντικό και αν υπάρχει δυνατότητα να τον δω επειγόντως.

·                 Μα πως θα το μάθω αυτό, πρέπει…

·                 Πήγαινε Αντρέα και κάνε το καθήκον σου.

Ακούς πώς θα το κάνω; αν είναι δυνατόν, θα σκεφτώ αν πρέπει να τον υποβιβάσω….

Μετά από τρεις ώρες, κι ενώ εγώ ασχολούμαι με έρευνα περιπτώσεων εμφάνισης εξωγήινων στο εξωτερικό, για να μάθω τρόπους αντίδρασης, κατεβαίνει ο Αντρέας με ένα χαμόγελο…

·                 Τι έγινε Αντρέα;

·                 Προϊστάμενε, διερεύνησα όπως μου είπατε και το αποτέλεσμα είναι ότι ο κύριος Γενικός λείπει ταξίδι στο χωριό του στην Καλαμάτα.

·                 Και τώρα τι κάνουμε;

·                 Δεν ξέρω κύριε;

·                 Δεν ρωτάω εσένα βλάκα, ρητορική ερώτηση έκανα στον εαυτό μου (που να καταλάβει το βλαχάκι από ρητορικές ερωτήσεις).

        Σχεδιάζω τις ενέργειες στις οποίες πρέπει να προχωρήσω, για την αντιμετώπιση της απειλής.

        Ξεκινώ από το γραφείο του Γενικού και παρακαλώ την ιδιαιτέρα να επικοινωνήσει στο κινητό μαζί μου επειγόντως για θέμα κρατικής ασφάλειας, ο προϊστάμενός της μόλις βρεθεί.

Κατόπιν θα πάω στο Υπουργείο, να κλείσω ραντεβού, με τον Υπουργό. Αυτά για να κατοχυρώσω τη θέση μου, αν ό μη γένοιτο συμβεί κάτι δυσάρεστο.

        Εν τω μεταξύ πρέπει να συλλέξω πρόσθετα στοιχεία, και να τα προσθέσω στα είδη καταγραμμένα, ώστε να τεκμηριώνεται πλήρως η καταγγελία μου.

        Πάμε πάλι στον Τάσο, αλλά σαν έμπειρος και προληπτικός ερευνητής της ασφάλειας κάνω και μια αυτοεπιβεβαίωση:

Τραβάω μια περιποιημένη τσιμπιά στον πισινό μου, για να διασταυρώσω και επιβεβαιώσω ότι είμαι ξυπνητός και δεν συμβαίνουν στον ύπνο μου όλα αυτά τα περίεργα.

        Η στριγκλιά πόνου που αφήνω και τα έκπληκτα βλέμματα των συμπατριωτών που βλέπουν ένα καλοντυμένο άνθρωπο να τσιμπιέται εν μέση οδό, δεν με πτοούν και αντιθέτως με οπλίζουν με νέα αυτοπεποίθηση, αισθανόμενος βέβαιος πλέον για τις επιλογές μου.

        Η κρυψώνα είναι στη θέση της, προσέχω να μην γίνω αντιληπτός μέρα μεσημέρι σκαρφαλωμένος επάνω στο δέντρο και τα καταφέρνω εν μέρει, αφού μόνο ένας πιτσιρικάς με παίρνει είδηση.

        Νάτος πάλι ο εξωγήινος ζελές, ο Ζαβό με το όνομα, αλλά αυτή τη φορά μόνος και ακίνητος επάνω στο τραπέζι. Περιμένω λίγο και εμφανίζεται ο Τάσος. Πατάει κάποια κουμπιά, φαίνεται να ξυπνάει το Ζαβό και η παράσταση ξαναρχίζει.

• Καλά πάμε φίλε Ζαβό, πήρα τα αποτελέσματα απ τα τεστ και επιβεβαιώνω τα λεγόμενά σου, γιατί δεν σου κρύβω ότι είχα κάποιες αμφιβολίες μήπως είσαι απατεώνας και με ξεγελάς. Πράγματι είσαι εξωγήινος, αφού οι τομογραφίες και οι μικροβιολογικές εξετάσεις έδειξαν άγνωστα για μας τους γήινους στοιχεία.
• Πρέπει να με πιστεύεις κύριε Τάσο, και εγώ θα σου δώσω ότι πληροφορίες θέλεις για τον κόσμο μου, τον Βλακό, όπως μετέφρασες το όνομα του πλανήτη μου.
• Τώρα φίλε Ζαβό, θέλω άλλη μια χάρη. Θα σου γνωρίσω ένα καλό φίλο , τον κολλητό μου Γιώργο Γεωργιάδη, ο οποίος….

Αχ, Ωχ….πέφτω….Μπαμ…Τσαφ….

Βρίσκομαι ξαπλωμένος στον καναπέ του Τάσου, ο οποίος μου βάζει κομπρέσες στο πρόσωπο.

• Είσαι καλά Γιώργο;

Ανασηκώνομαι απ τον καναπέ και συνειδητοποιώ ότι έπεσα απ το δέντρο, όταν άκουσα ότι θα με συστήσει στον εξωγήινο, τον ζελέ τον Ζαβό. Έκπληξη; Χαρά; Τάχασα!

• Έλα πλησίασε στο τραπέζι, να σου γνωρίσω το φίλο μου εξωγήινο, από δω ο Γιώργος, από δω ο Ζαβός. Δώστε τα χέρια.
• Χαίρω πολύ…δίνω το χέρι στον ζελέ και πιάνω ένα ….σιχαμένο γλιστερό…ζελέ… ενώ ο Τάσος κυλιέται στο πάτωμα και γελάει υστερικά……Χα…..Χα…..Χα….

Συνέρχομαι αυτόματα, ενεργεί το υψηλό αι κιού, ετοιμότητα και αντίληψη στα ύψη, αστυνομική οξυδέρκεια στο διαπασών και…..του ρίχνω ένα κυνήγι, στην αρχή γύρω απ το τραπέζι και στη συνέχεια στο δρόμο, αδιαφορώντας για τους ξαφνιασμένους γήινους, συγγνώμη κόλλησα, συμπολίτες ήθελα να πω……

Εκείνη τη στιγμή χτυπάει το κινητό, και ο Τάσος γλυτώνει το πολύ ξύλο.

• Εμπρός
• Κύριε Γεωργιάδη σας δίνω τον Γενικό, που τον ζητήσατε επειγόντως για θέμα κρατικής ασφάλειας.
• Ε, Χμ…
• Λέγε παιδί μου, τι συμβαίνει, με ειδοποίησαν και απ το γραφείο του κυρίου Υπουργού ότι έκλεισες ραντεβού.
• Συγνώμη κύριε Γενικέ….
• Σκεπάζω το ακουστικό και φωνάζω στον Τάσο,
• Πες ότι έπαθα τροχαίο και με πας στο νοσοκομείο…

Καθισμένοι στο καφέ της γωνίας, απέναντι απ το Γηροκομείο, …..

Εγώ στον δεύτερο καφέ και το τρίτο ουίσκι και ο Τάσος να προσπαθεί να πνίξει τα τελευταία γέλια του.

• Ρε αθεόφοβε τι μούκανες;
• Μα βρε μπουμπούνα Γιώργο, σε βλέπω να με παρατηρείς μετά τη διάλεξη στον πολιτιστικό σύλλογο, που σας σνομπάριζα και αδιαφορούσα για τις μπαρούφες περί εξωγήινων που λέγατε με μεγάλη σοβαρότητα και φανατισμό, και παρατήρησα ότι κάτι υποψιάστηκες.
• Τι άλλο για το κουτό αστυνομικό μυαλό σου από εξωγήινους.
• Σε είδα που με παρακολουθούσες και έβαλα εμπρός μια φάρσα σαν τις παλιές που κάναμε μικροί.
• Έβαλα τα κιάλια λασπωμένα, στην παλιά κρυψώνα, χρησιμοποίησα ένα κομμάτι πολυμερούς υλικού που είχα για τα πειράματά μου, έστησα το όργανο φωτομετρίας και μια φανταστική συζήτηση θέατρο, ένα βάζο που το είχα διπλό…….
• Μέχρι και ονόματα έδωσες, βρε απατεώνα, στον κύριο ζελέ!  Ακούς Ζαβό, ακούς Βλακό, και εγώ ο ηλίθιος…….

      Ζαβός και Βλάκας….