ΑΛΛΑΓΕΣ

                                      ΑΛΛΑΓΕΣ       (4)

Τις τελευταίες μέρες μου συμβαίνει πάλι κάτι παράξενο.

Θα μου πεις όλο παράξενα συμβαίνουν σε μένα, ή ότι είμαι επιρρεπής στα παράξενα ή ότι με έλκουν. Η αλήθεια είναι ότι 1^ον είμαι παρατηρητής ακριβολόγος και 2^ον ότι διαβάζω πολύ φανταστικά αναγνώσματα (επιστημονικής φαντασίας κλπ).

Να φανταστείτε ότι τα πρώτα ούφο ή άτια, πρώτος τα εντόπισα στην Ελλάδα και μετά ακολούθησαν πλήθος άλλοι.

Για να καταλάβετε, θα σας θυμίσω μερικά από τα παράδοξα που μου έχουν συμβεί στο παρελθόν και τα οποία έχω καταγράψει:

*βροχή μόνο πάνω απ το κεφάλι μου

*μεταφορά μου σε μελλοντική χρονολογία και επιστροφή μου αυθημερόν.

*μου μίλησαν οικιακά ζώα.

*μου μίλησαν οι τηλεοράσεις.

*έβαλα κάρτα σε ΑΤΜ και μου έβγαλε λαχεία

*εφημερίδα μου έγραψε προσωπικά μηνύματα

*ο καφές μου μεταβλήθηκε σε κονιάκ κλπ κλπ

Αυτά τα παράξενα μου έρχονται κατά κύματα και διαρκούν ένα μήνα, περιοδικά.

Αυτά όμως είναι απλά πταίσματα μπροστά στην τελευταία παραξενιά.

Αγουροξυπνημένος βγήκα να αγοράσω πρωινή εφημερίδα απ το περίπτερο της γειτονιάς μου και με εξυπηρέτησε ένα παλικάρι, που όταν βγήκε να μου την δώσει, ήταν περίπου 2,10 ύψος (υπολογίζω το ύψος σχεδόν με ακρίβεια συνηθισμένος απ το μπάσκετ, που είμαι φαν).

- Μπράβο ύψος νεαρέ; Παίζεις μπάσκετ; Σε ποια ομάδα;

- Στην Καλλιθέα σέντερ φορ, αλλά μάλλον θα πάρω μεταγραφή εφέτος.

Την επόμενη μέρα, πάλι για εφημερίδα στο περίπτερο, μπα ο νεαρός χαμηλά ίσως χωμένος πίσω απ το παράθυρο του περιπτέρου, κάτι θα ψάχνει σκέφτηκα.

-Βγες να μου δώσεις την εφημερίδα.

Τι να δω, ο ίδιος, η ίδια φάτσα, και….. νάνος!

-Εσύ ήσουν χθες ή έχεις δίδυμο αδελφό;

-Με ξεχάσατε κύριε, που πήρατε εχθές το Βήμα και με ρωτήσατε για το μπάσκετ;

-Μα εχθές ήσουν πανύψηλος, κοντά 2,10; Και μου είπες πως παίζεις σέντερ φορ;

-Δυστυχώς ο προπονητής με έβαλε γκαρ!

Το απόγευμα ξεκίνησα για το καφενείο και στρώθηκα στο τάβλι με τον κολλητό μου το Θανάση. Όταν παραγγείλαμε καφέ, μας τον σέρβιρε ένα νέο γκαρσόνι, που είχε προσλάβει μάλλον σήμερα ο Φώτης ο καφετζής μας.

-Τον καφέ σας κύριοι, πολλά βαρύ με τις ανάλογες φουσκάλες.

-Ευχαριστώ παιδί μου, μπα πολύ παχουλός μου είσαι, πόσα κιλά;

-Δυστυχώς κύριε, 150, ο γιατρός μου είπε ότι είμαι βουλιμικός.

Και όπως σας είπα στην αρχή, τα παράξενα δεν σταματήσανε.

Το άλλο απόγευμα, πάλι στο τάβλι με το Θανάση, μας σερβίρει τον καφέ το γκαρσόνι και όπως σηκώνω απ το τάβλι το κεφάλι να τον ευχαριστήσω, τι να δω, ένας σκελετός:

-Τι γίνεται εδώ, είσαι ο ίδιος ο χθεσινός ή έχεις δίδυμο αδελφό;

-Ο ίδιος κύριε, με τους καφέδες πολλά βαρείς και με ανάλογες φουσκάλες, όπως ζητήσατε.

-Μα εσύ ήσουνα 150 κιλά και τώρα ζήτημα να είσαι 50.

-Είδατε τι κάνει η σωστή δίαιτα κύριε!

Έχω ζαλιστεί με τα τόσα παράξενα που μου συμβαίνουν, αλλά απορώ με το Θανάση, τον συμπαίκτη μου στο τάβλι.

Ανεπηρέαστος από το χοντρό-λιγνό και ακόμη και όταν του διηγούμαι για τον νεαρό μπασκετμπολίστα του περίπτερου και τη διαφορά ύψους.

Κουνάει το κεφάλι αδιάφορα και λέει:

-Αυτά συμβαίνουν φίλε μου….και ιδίως σε περίεργους ανθρώπους σαν και σένα, Χα..Χα….

Υποψιάζομαι ότι δεν πιστεύει και πολύ τις αλλαγές, έτσι αδιάφορος που είναι, καθόλου παρατηρητικός και είρων, σου λέει από μέσα του «του φίλου μου τα μάτια κάνουν πουλάκια!».

Αποφασίζω λοιπόν να τον τιμωρήσω. Πως; Θα δείτε, είμαι σίγουρος ότι αφού αρχίσανε οι παραξενιές θα συνεχιστούν, και πράγματι….

Είχα πάει στην τράπεζα να πληρώσω τη δόση ενός δανείου της γυναίκας μου (άλλος δανείζεται κι άλλος πληρώνει), όταν παρατήρησα στο βάθος έναν υπάλληλο με μεγάλο, σχεδόν αφύσικο κεφάλι.

Για να σιγουρευτώ, ρώτησα τάχα αθώα την ταμία που με εξυπηρετούσε:

-Προϊστάμενός σας είναι εκείνος ο κύριος στο βάθος με το μεγάλο κεφάλι, με συγχωρείτε για την αγενή παρατήρηση.

-Δεν υπάρχει θέμα κύριε, είναι ο κλητήρας του καταστήματος, όλοι τον πειράζουμε για το μεγάλο κεφάλι κι αυτός το διασκεδάζει, είναι πολύ καλό παιδί.

Τώρα θα σου δείξω Θανάση, είμαι σίγουρος ότι αύριο θα εμφανιστεί με μικρούτσικο κεφαλάκι.

Πηγαίνω στο καφενείο, παίρνω το Θανάση με το ζόρι γιατί δεν του αρέσουν οι μετακινήσεις, τον τεμπέλη, και τον πηγαίνω απέναντι στην τράπεζα. Με τρόπο του δείχνω τον κεφάλα.

-Πες μου τι χαρακτηριστικό έχει αυτός στο βάθος;

-Μα καλά δεν το βλέπεις φίλε, είναι κεφάλας με πατέντα.

-Ωραία Θανάση, για να πιστέψεις αυτά που σούλεγα για τα παράξενα που μου συμβαίνουν, θα έρθουμε αύριο το πρωί κι αυτός θα έχει γίνει μικροκέφαλος.

Σχηματίστηκε μια έκφραση δυσπιστίας στο πρόσωπο του Θανάση, πράγμα που με χαροποίησε γιατί αύριο το σοκ θα είναι μεγαλύτερο.

Το βράδυ ονειρεύτηκα ένα θρίαμβο, γιατί δεν σας κρύβω, μου έχει δημιουργήσει και κόμπλεξ στο τάβλι, με κερδίζει 9 φορές στις 10 και έχω πληρώσει μια περιουσία σε καφέδες και κεράσματα, οπότε τον έχω στο μάτι και καραδοκώ για μια τρανταχτή ρεβάνς.

Απ τις 8 το πρωί στήνομαι στο καφενείο και τον περιμένω. Μούρχεται κατά τις 9,30 αγουροξυπνημένος.

-Τι με ξύπνησες νωρίς με τις βλακείες και τις φαντασιοπληξίες σου;

-Τι νωρίς ρε τεμπελχανά, εννιάμιση και είχαμε ραντεβού στις 8, έλα πάμε στην τράπεζα.

-Α, πρώτα ο καφές!

Αφού πίνει με το πάσο του τον καφέ με το τσιγαράκι του, αφήνεται να τον σύρω βαρυγκωμώντας μέχρι την είσοδο της τράπεζας. «Τώρα θα σου δείξω, σκέφτομαι»

Μπαίνουμε παίρνουμε τάχα αριθμό, για να μην δώσουμε στόχο και πάμε στο βάθος, όπου το στέκι του κλητήρα.

Την πάτησα πάλι! ο κλητήρας είναι ακόμη κεφάλας.

Κάνω μεταβολή και βγαίνω, υπό την θριαμβευτική συνοδεία χαχανισμάτων του Θανάση.

-Ο κεφάλας θα γινότανε μπιμπελό!!! Χα…Χα…Χα.

Περιττό να σας πω ότι, και με πεσμένη ψυχολογία, με διέλυσε στο τάβλι, 3 παρτίδες με 6-0, περίγελος του καφενείου.

Φεύγοντας το μεσημέρι, εν καταθλίψει, περνάω μπροστά απ την τράπεζα και σαν από διαίσθηση κοιτάζω μέσα….ο κλητήρας …μικροκέφαλος!!!!

Μπαίνω τον πιάνω διακριτικά,

-Να σε ρωτήσω κάτι;

-Ευχαρίστως κύριε

-Με συγχωρείς για την αδιακρισία, είχα παρατηρήσει ότι το κεφάλι σου ήταν κάπως μεγάλο, και τώρα το βλέπω μικρό…

Όχι κάπως μεγάλο κύριε, μοσχαροκεφαλή ήταν.

-Και πως άλλαξε έτσι;

-Ο Διευθυντής απείλησε ότι θα με απολύσει!!!!!!!

Έχουν περάσει 15 μέρες από την αρχή αυτής της περιόδου των παραξενιών και υπολογίζω ότι θα τις έχω παρέα ακόμη 15 μέρες περίπου, τι έχουν να δουν τα μάτια μου και να διαβάσουν τα καημένα τα δικά σας;;;

Ο ταχυδρόμος της πολυκατοικίας μας είναι μυταράς, Πινόκιο τον ανεβάζουμε, Σιρανό τον κατεβάζουμε. Είναι όμως τσαντίλας και όταν τον πειράζουνε, συνήθως, τα παιδιά της γειτονιάς την ώρα που φεύγει, όλοι κάνουμε χάζι απ τους καπνούς που βγάζουν τα ρουθούνια του…..

Από καιρό περιμένω να αλλάξει μύτη και φαίνεται ότι ήρθε η ώρα του.

Είμαστε μαζεμένοι το πρωί, μερικοί ένοικοι στην είσοδο της πολυκατοικίας, γιατί είχε χαλάσει το ασανσέρ, οπότε ήρθε ο Σιρανό κι έφερε γράμματα.

Τι έκπληξη, για τους άλλους, πάει η μυταρόλα και αντικαταστάθηκε από μια μύτη καλλιτεχνική,.

Και ο ταχυδρόμος να ποζάρει σα γύφτικο σκερπάνι!

-Φάτε την, μας κάνει.

Γυρίζω και του λέω,

-Μην κοκορεύεσαι γιατί είναι προσωρινή κατάσταση, σε 10 μέρες θα γυρίσει η παλιά μυταρόλα σου.

Γεμάτος μίσος, μου απαντάει:

-Θα σας τακτοποιήσω τότε….

Πέρασαν οι μέρες και ένα πρωί έφερε τα γράμματα, τα άφησε βιαστικά και κρατώντας ένα μαντήλι, πήγε να την κοπανίσει.

Βρισκόμουν εκεί περιμένοντας μια επιταγή από ένα μπάρμπα μου στην Αμερική. Τον πήρε το μάτι μου και τον ρώτησα αν ήρθε η επιταγή.

Έγνεψε αρνητικά και φεύγοντας με το μαντήλι στη μύτη, του φώναξα:

-Είδες που στα είπα Σιρανό, ξανάρθε το σπαθί….

Μούριξε ένα άγριο βλέμμα και με το δάκτυλο έγνεψε «θα τα πούμε».

Ξέχασα το επεισόδιο και μετά από δυο μέρες ήρθε και η επιταγή, γεμάτος χαρά πήγα στην τράπεζα, το ποσό ήταν πέρα από κάθε προσδοκία, πολύ χουβαρντάς αυτή τη φορά ο θείος, από 500 ευρώ τάκανε 5000.

Θαύμα, δώρα, ψώνια, ταβέρνες, όνειρα μικροαστού…..

Πηγαίνω στην τράπεζα να την εξαργυρώσω και κάθομαι στην αίθουσα αναμονής, όπως περιέργως με έστειλε η ταμίας, μέχρι να διεκπεραιώσει τη συναλλαγή.

Απ τη γυάλινη είσοδο βλέπω ένα περιπολικό να σταματάει μπροστά στην πόρτα της τράπεζας και δυο βιαστικοί αστυνομικοί μπαίνουν στο γραφείο του Διευθυντή, όπου έχει πάει και η ταμίας, η οποία με δείχνει απ την ανοικτή πόρτα.

Χειροπέδες, διαπόμπευση μπροστά στη γειτονιά, φόρτωμα στην κλούβα, εγκλεισμός το βράδυ και παρέα με δυο ύποπτα μούτρα, αυτόφωρο το πρωί, δικηγόρος μου, δικαστής, μάρτυρας η ταμίας….

Απόφαση Κεραυνός: 6/μηνη φυλάκιση για πλαστογραφία επιταγής, από 500 σε 5000 ευρώ!

Κάνω να λιποθυμήσω, με πιάνει ο δικηγόρος μου…

-Μη φοβάσαι, είναι με αναστολή.

Ήταν μια δίκαια εκδίκηση του Συρανό…….