Κρίση (7)
- Άντε ρε παιδιά αργήσατε, σε λίγο αρχίζει ο αγώνας, βάλε Νικολάκι το Νόβα.
- Ακόμη διαφημίσεις έχει κύριε Κώστα.
- Α, όλα κι όλα, εμένα μ αρέσει να είμαι απίκο απ την αρχή, αλλά που είσαστε εσείς οι δυο;
- Μας έπιασε η διαδήλωση και μπλοκαριστήκαμε, να δεις ένα πλήθος να τα χάσεις.
- Δίκιο έχουν οι άνθρωποι, τα μέτρα για το Δημόσιο είναι απάνθρωπα.
- Ακούς κόψιμο των επιδομάτων, μα αυτά είναι συμπλήρωση του μικρού μισθού που παίρνουν οι υπάλληλοι, πώς να ζήσουν με 700 ευρώ;
- Ε, ναι αλλά κι αυτοί το παρακάνουν, με τέτοια παγκόσμια οικονομική κρίση είναι πολυτέλεια τα επιδόματα, τάχα υπερωρίας και ανθυγιεινά κλπ
- Σταματήστε τώρα εσείς οι δυο, παραλίγο να φάμε γκολ.
- Ωραία απόκρουση ο Νικίδης!
Αυτή η κουβέντα γίνεται στο μπαρ «Του Νίκου», στο Παγκράτι, ανάμεσα στον Θανάση τον ηλεκτρολόγο, τον Αριστείδη το συνταξιούχο δικηγόρο και τον Κώστα τον οδοντογιατρό.
Σε λίγο καταφθάνει λαχανιασμένος και ο έτερος της τετράδας ο Ηρακλής υπάλληλος του υπουργείου εργασίας. Ψηλός ένα και ογδόντα πέντε με στητή κορμοστασιά και περήφανο μουστάκι.
- Τι έγινε ; έχασα καμιά φάση;
- Τι να χάσεις ρε δημοσιουπαλληλάκο, έχασες μια σπουδαία απόκρουση δική μας και δυο χαμένες ευκαιρίες μας για γκολ…
- Δηλαδή τίποτα ε.. Δεν μου λέτε, φταίω εγώ που σας εκπροσωπώ στις διαδηλώσεις για τα σκατένια οικονομικά μέτρα, κι εσείς κάθεστε και απολαμβάνετε ποδόσφαιρο, εδώ ο κόσμος καίγεται ρε σαχλαμάρες, μας πήρανε και τα σώβρακα, ξυπνήστε ρε!
- Καλά ρε Ηρακλή ηρέμησε, τα ξέρουμε.
- Τα ξέρετε, αλλά τι κάνετε; Δεν κουνιέστε, δεν διαμαρτύρεστε ρε Κώστα…
- Σιγά Ηρακλή και ίδρωσες για τα δικαιώματα των εργαζομένων, όλο λόγια είσαι και συ. Πέρασες πέντε λεπτά απ τη διαδήλωση και έγινες ήρωας και αντιστασιακός. Γιατί έφυγες ρε απ την πορεία; Τελείωσε;
- Ρε Θανάση, δυστυχώς έφυγα για τον αγώνα ρε, αλλιώς θα πήγαινα μέχρι την αμερικάνικη πρεσβεία…
- Άρα λοιπόν μεταξύ των δυσμενών απάνθρωπων μέτρων της κυβέρνησης και του ποδοσφαιρικού αγώνα, προτίμησες το ματς. Δίκιο έχει ο Θανάσης, είσαι κι εσύ σαν κι εμάς, αντιστασιακός της κακιάς ώρας, κλείνει την κουβέντα ο Αριστείδης, σαν νομικός που είναι.
- Ε, δίκιο….ΓΚΟΛ…ΓΚΟΛ….
- ΓΚΟΛ…ΓΚΟΛ…
- ΓΚΟΛ….ΓΚΟΛ…ΓΚΟΛ…
- Τι σουτ, τι ντρίπλα ο Σάλπι:
- Φέρε Νικολάκι, μια γύρα μπύρες να το γιορτάσουμε..
- Μάλιστα κύριε Κώστα, έφτασε….
Βράδυ της επόμενης μέρας, έξω μουρμουρίζει μια σιγανή ανοιξιάτικη βροχή, μέσα μερικοί θαμώνες πίνουν και συζητούν για τα νέα οικονομικά μέτρα της κυβέρνησης, αλλά περισσότερο για την νέα επιτυχία της ομαδάρας τους.
Απ την παρέα των φίλων μας, ο Κώστας ο οδοντογιατρός και ο Θανάσης ο ηλεκτρολόγος κάθονται μπροστά σ ένα μπουκάλι ουίσκι και ψιλοκουβεντιάζουν.
Ανοίγει η πόρτα του μπαρ, μπαίνει και κατευθύνεται στο τραπέζι ο συνταξιούχος της παρέας, ο Αριστείδης.
- Καλώς τον παίδαρο, και κρυφοκοιτάζει το Θανάση που χαμογελάει για τον ευφημισμό στον γερασμένο εβδομηντάρη φίλο τους.
- Μπράβο παρομοίωση Κώστα! Έτσι σκέφτεται και η σεβαστή μας κυβέρνηση, που μας θεωρεί εμάς τους συνταξιούχους, παίδαρους και σούπερμαν, ώστε εχθές στη βουλή ψήφισε το νομοσχέδιο και μας κόβει τη σύνταξη κατά 20-30 τα εκατό.
Ας ζήσουμε με ψίχουλα, χωρίς φάρμακα και φροντίδα και ας πεθάνουμε γρήγορα, για να τους απαλλάξουμε απ την παρουσία μας και να εξοικονομήσει η πατρίδα την κουτσουρεμένη σύνταξή μας, για να αναπτυχθεί περαιτέρω.
- Δίκιο έχεις φίλε, αλλά κι εσείς ρε αδερφέ μεγάλες συντάξεις παίρνετε, ο Θανάσης.
- Γιατί ρε ηλεκτρολόγε, κλεμμένα τάχουμε; δεν πληρώνουμε τόσα χρόνια; Αυτές οι συντάξεις που παίρνουμε σήμερα έχουν πληρωθεί από μας με το παραπάνω, με ποιο δικαίωμα μας βάζεις το χέρι στην τσέπη και μας παίρνεις τα λεφτά μας;
Και δεν δικαιούμαστε μετά από 35 χρόνια να ζούμε σαν άνθρωποι, πρέπει να ζητιανεύουμε απ τα παιδιά μας; Ή να μην μπορούμε να τα βοηθήσουμε;
Εγώ το δηλώνω, από αύριο κατεβαίνω στους δρόμους, δεν θα περάσει έτσι αυτή η κλοπή, και σας προτείνω να ρθείτε μαζί μου στη διαδήλωση των συνταξιούχων, 7 η ώρα στην Ομόνοια, για συμπαράσταση.
- Έχεις απόλυτο δίκιο Αριστείδη, αλλά ρε αδερφέ, η πατρίδα περνάει δύσκολες στιγμές, πρέπει όλοι να κάνουμε θυσίες.
- Συμφωνώ με το Θανάση, ο Κώστας.
- Ας είμαστε πιο εγκρατείς και ψύχραιμοι, ο Ηρακλής, άλλωστε αύριο είπαμε να πάμε στην ταβέρνα της Δραπετσώνας για γαρίδες…..
- Καλά, α, α!
Χαρά θεού σήμερα Δευτέρα και ο μπάρμαν, ο Νίκος, έβγαλε τραπεζάκια απέναντι στον κήπο.
Η παρέα μας σταθερή στις επάλξεις.
- Πως πήγε η διαδήλωση Αριστείδη;
- Μια χαρά, πολύς κόσμος, παλμός και μεγάλη αγανάκτηση για τα κυβερνητικά μέτρα. Είναι απογοητευτικό εν έτει 2010, να βλέπεις τα γερόντια να κατεβαίνουν στο δρόμο, επειδή τους κλέβουν τα κεκτημένα. Μπαστούνια, ταυ, καπελάκια εποχής και ξεψυχισμένες φωνές. Δράμα!
- Έχεις δίκιο είναι άδικα τα μέτρα, ο Κώστας
- Άδικα αλλά αναγκαία όμως, για να μη χρεοκοπήσει η πατρίδα, ο Θανάσης.
- Και ποιοι είναι η πατρίδα ρε Θανάση; Ο Βαρδινογιάννης και ο Λάτσης;
- Τέλος πάντων, καλά κάνατε Αριστείδη και διαδηλώσατε, αλλά έχασες κάτι γαρίδες….., ο Ηρακλής.
- Εμείς καλά κάναμε, αλλά αν δεν ξεσηκωθεί όλη η κοινωνία, δεν βλέπω να λύνετε η αδικία.
- Ας πιάσουμε τώρα μια μπιρίμπα και πούσαι Νικαλάκι; Φέρε κανά ποτό….
Αυτή η εβδομάδα ήταν αποφράδα….Κάθε 2-3 μέρες νέα οικονομικά μέτρα ανακοινώνονται, με στόχο να μειωθεί το έλλειμμα και να μπορεί το ΔΝΤ, να ενισχύει με δάνεια τη χώρα. Πολλοί ισχυρίζονται ότι υπάρχουν κι άλλες λύσεις, άλλοι ότι πρέπει να συμβάλλει και η εκκλησία, ορισμένοι επιτίθενται στις τράπεζες που κάθε χρόνο βγάζουν τεράστια κέρδη και σχεδόν όλοι συμφωνούν ότι πρέπει να πληρώσουν το χρέος οι πλούσιοι, γιατί αυτοί το δημιούργησαν.
Οι κυβερνώντες, που ως γνωστόν πάντα ευνοούν τους κεφαλαιούχους, οι οποίοι στηρίζουν μόνιμα όλες τις κυβερνήσεις, προσπαθούν να ρίξουν τα βάρη στα οικονομικά σκάνδαλα, που τώρα τα θυμούνται για να αποπροσανατολίσουν τον κόσμο.
Αυτά όλα αφορούν εμμέσως την ιστορία μας, η οποία ασχολείται με μια παρέα, θα μπορούσε να πει κανείς αντιπροσωπευτική μερίδας, της μικροαστικής κοινωνίας μας.
Την παρέα του Θανάση ηλεκτρολόγο, του Αριστείδη συνταξιούχου δικηγόρου του Κώστα οδοντογιατρού και του Ηρακλή δημόσιου υπάλληλο.
Σήμερα τους βρίσκουμε στο εξοχικό του Θανάση, ένα προκάτ μεγαλούτσικο καλύβι, στη Λούτσα, συν γυναιξί και τέκνοις.
- Μαρίκα, μάζεψε τα μικρά μη χτυπήσουν μόνα τους στον κήπο.
- Ηρακλή το παιδί παίζει με τα νερά, έγινε λούτσα, άλλαξέ το…
- Θανάση, κέρασε τους φίλους σου
- Ελένη, ετοιμάστε το φαγητό
- Ναι αλλά λείπουν ο Κώστας κι η Ειρήνη, να τους περιμένουμε…
- Να ήρθε το Φίατ
Ο Κώστας (οδοντογιατρός), παρκάρει και ακούγεται να τσακώνεται με την Ειρήνη. Πλησιάζει την ομήγυρη και αγανακτισμένος:
- Οι γυναίκες δεν καταλαβαίνουν, συγνώμη κορίτσια για τη γυναίκα μου λέω.
- Τι έπαθες γιατρέ;
- Ακούγαμε το ραδιόφωνο, για το νέο ασφαλιστικό νομοσχέδιο, που με ενδιαφέρει προσωπικά και η γυναίκα μου η έξυπνη το άλλαξε στο πιο κρίσιμο σημείο, για να ακούσει κουτσομπολιά για το γάμο της Μενεγάκη, γαμ… το γάμο της….
- Τι θέλεις να μάθεις; να στο πω εγώ που το άκουσα, ο Αριστείδης.
- Τι προβλέπει για τα χρόνια σύνταξης και τον υπολογισμό της;
- Άστα, σαράντα χρόνια και μείωση της σύνταξης 30 έως 50 %.
- Σώπα ρεεεεε, θα λιποθυμήσω….
- Πιάστε τον θα πέσει….
Μετά από χαστούκια, κατάβρεγμα, ξεφώνισμα της κυρά Ειρήνης και λοιπά, συνέρχεται και κραυγάζει!
- Πούσαι Αριστείδη, ενημέρωσέ με για τις διαδηλώσεις, καλά μας τάλεγες, ν αγιάσει το στόμα σου, κι εμείς οι μαλ…. δε σε ακολουθούσαμε….από αύριο μαζί σου στην Ομόνοια και στις πρεσβείες και…..
- Σιγά ρε Κώστα, πολύ αντάρτης έγινες, επειδή σε θίγουν τα μέτρα, αλλά τα ίδια έγιναν και στην Αργεντινή προ ετών και τώρα είναι καλά.
- Τι καλά ρε Ηρακλή, χάσανε τα σπίτια τους όλοι οι άνθρωποι, καλά το λες;
- Ναι αλλά πρέπει να είμαστε ψύχραιμοι..
Τις επόμενες μέρες υπάρχει μια γενική ένταση, ένα μεγάλο άγχος. Ο Υπουργός οικονομικών περιμένει την επιτροπή του ΔΝΤ, η οποία θα ελέγξει την εφαρμογή των μέτρων που υποσχέθηκε ότι θα τηρήσει η κυβέρνηση, ώστε να δώσει το ΟΚ για τη ροή ρευστού στα ταμεία του κράτους.
Οι φίλοι μας παρακολουθούν τις εξελίξεις, στον ημερήσιο τύπο και στην τηλεόραση, σχολιάζουν, παθιάζονται, μουντζώνουν….αλλά όχι πολύ φανατικά.
Αν εξαιρέσεις το συνταξιούχο Αριστείδη, που του έχει μπει γερό μαχαίρι στη σύνταξη, οι υπόλοιποι απλώς φωνάζουν αλλά και δικαιολογούν τα μέτρα, σύμφωνα με την καθοδήγηση που τους δίνεται από τη γραμμή του κόμματος, μέσω των μίντια.
Φταίει η προηγούμενη κυβέρνηση, με τις σπατάλες, τη διαφθορά, τα σκάνδαλα….και πως πρέπει να σφίξουμε το ζωνάρι, για να σώσουμε την πατρίδα.
Ο Κώστας, που θίγεται αν ψηφιστεί το ασφαλιστικό νομοσχέδιο, λόγω και των αντιπολιτευτικών πεποιθήσεών του, φωνάζει και κατηγορεί την παρούσα διακυβέρνηση.
- Ναι, οι δικοί σας μιλάνε για σκάνδαλα!, ξεχνάνε τις βίλες και τους πολυτελείς γάμους του Άκη, τις μίζες του Χριστόφορου, τις λαμογιές του τάδε…και βγαίνουν αθώες περιστερές. Φέρτε τους στην εξεταστική, αυτοί μας κατάντησαν έτσι και τώρα τα ρίχνεται σε μας.
Διαπληκτισμοί για το ποιος φταίει, κόντρες ποιος έφαγε τα περισσότερα, πέταγμα ονομάτων πρώην και νυν υπουργών…και γενικά καυγάς για το πάπλωμα, το οποίο όμως…ποιος θα πληρώσει;
- Ο λαός θα το πληρώσει, αυτοί που δεν έφταιξαν, ο σκληρός Ηρακλής, και εμείς οι δημόσιοι υπάλληλοι, που θα δουλεύουμε όλη τη ζωή μας, για μισή απ τη σημερινή σύνταξη.
- Ε, επειδή βλάπτεσαι προσωπικά, γι αυτό τα λες, ο Θανάσης.
- Κι όταν αδειάσουν τα ασφαλιστικά ταμεία σας, ποιος θα πάρει σύνταξη;
Ο Ηρακλής, ο Αριστείδης κι ο Κώστας, κάθονται πίσω απ το περίπτερο, της Σταδίου στην πλατεία Κλαυθμώνος, ο Θανάσης δεν ήρθε, γιατί "εγώ δεν παρασύρομαι εύκολα".
Μπροστά τους τεράστιος όγκος η συγκέντρωση της συνομοσπονδίας...... πανό, ντουντούκες, ρυθμικά συνθήματα.......
- Πάμε μέσα κι εμείς ρε παιδιά, τι κρυβόμαστε πίσω απ το περίπτερο;
- Να, είδα κάτι τύπους που βγάζουν φωτογραφίες, μη μας κάνουν και φάκελο;
- Εσύ τόσα χρόνια ισχυρίζεσαι ότι με τη δημοκρατική κυβέρνηση, σταμάτησαν τα φακελώματα...
- Ε, να...δεν ξέρεις καμιά φορά; έχουμε και παιδιά...
- Μπράβο δημοκρατία, να τη χαιρόμαστε...
Εν τω μεταξύ ο ομιλητής, φτάνει σε κρεσέντο:
"Όχι άλλα βάρη στο λαό
Να πληρώσουν αυτοί που τα φάγανε
Συντάξεις αξιοπρεπείς
Εργασία για όλους
Κάτω τα χέρια απ το ασφαλιστικό....."
Οι δικοί μας ενθουσιάζονται, χωρίς να το καταλάβουν μπαίνουν σιγά-σιγά μέσα στο πλήθος, ζεσταίνονται, παρασύρονται απ το πάθος του ομιλητή, χτυπάνε παλαμάκια, σηκώνουν τις γροθιές κατά του κατεστημένου, αρπάζουν σημαίες απ τους διοργανωτές, τις σείουν με πάθος.....
Ο Θανάσης ο ηλεκτρολόγος και αναπόσπαστο μέλος της παρέας, έχει τα γενέθλιά του.
Οι φίλοι, συν γυναιξί, είναι καθισμένοι στο σαλόνι, μπροστά στην τηλεόραση. Οι κυρίες στην τραπεζαρία ετοιμάζουν το μπουφέ και παράλληλα σερβίρουν τους άντρες τους μπύρες και ορεκτικά.
Η συζήτηση, ως συνήθως στην πολιτική, στο ποδόσφαιρο, στα τελευταία καλλιστεία και στις κορμάρες που παρέλασαν και.....
- Αυτή που βγήκε σταρ ελλάς, είναι στραβοπόδα.
- Κοίτα και πιο πάνω όμως;
- Εγώ ψηφίζω τη μελαχρινή
- Εγώ καμιά, δεν αξίζουν φράγκο!
- Εμ, για σένα συνταξιούχε, τέλειωσε αυτό το παιγνίδι...
- Ε, που να φας τη γλώσσα σου τεχνικέ της δεκάρας, εγώ είμαι ντούρος ρε...
- Για σωπάστε, έκτακτο δελτίο...
"....οπότε η επιτροπή συνιστά την επέκταση των οικονομικών μέτρων του συμφώνου σταθερότητας και στο ιδιωτικό τομέα και ειδικά: αύξηση των απαιτούμενων ενσήμων και των συντάξιμων χρόνων, μείωση κατά 40-50% της σύνταξης, υπολογισμός όπως και στο δημόσιο τομέα, αύξηση του ΦΠΑ στο 25% και...."
- Τι λέτε ρε απατεώνες, εσείς δε μας διαβεβαιώνατε ότι δεν θα πειράξετε τον ιδιωτικό τομέα; Ψεύτες, κυβέρνηση, ΕΟΚ, ΔΝΤ και όλα τα σκατά.
τι καθόμαστε ρε, ο ελληνικός λαός πρέπει να αντιδράσει, θα βγούμε στους δρόμους, θα κάνουμε επανάσταση, θα....θα...
- Ηρέμησε φίλε Θανάση. Πρώτον είναι συστάσεις ακόμη...
- Έτσι ξεκινάν ρε Κώστα και μετά τα εφαρμόζουν..
- Περίμενε, θα υπάρξουν αντιδράσεις, δεν περνάνε τόσο εύκολα. Άλλωστε όπως έλεγες εσύ όλο αυτόν τον καιρό, πρέπει να σώσουμε την πατρίδα, τι έπαθες μετάνιωσες; Θα αφήσουμε την πατρίδα να πνιγεί, ας κάνουμε όλοι μερικές θυσίες!!!!!!
- Έχεις δίκιο που με ειρωνεύεσαι φίλε, είμαστε ατομιστές....
Η παρέα συγκεντρωμένη το άλλο απόγευμα στο μπαράκι του Νίκου....
Ο Θανάσης ο ηλεκτρολόγος, ο Αριστείδης συνταξιούχος δικηγόρος, ο Κώστας οδοντογιατρός και ο Ηρακλής ο δημόσιος υπάλληλος.
- Νίκο, σε παρακαλώ μια πορτοκαλάδα
- Εμένα λεμονάδα
- Ένα σκέτο ελληνικό
- Νικόλα, φέρε μας το ουισκάκι μας όλους, τι πάθατε ρε καρντάσια, επηρεαστήκατε απ την οικονομική κρίση; ο Ηρακλής.
- Ε, τι να κάνουμε, δεν βλέπεις τι γίνεται, θα καταστραφούμε, πρέπει να μαζέψουμε τα λουριά.
- Αυτό θέλουν τα αφεντικά, να μας φοβίσουν, να τρώμε και να πίνουμε λιγότερο, να προσαρμοστούμε και να πέσουμε κλίμακα, από μικροαστοί να γίνουμε φτωχοί.
- Και τι προτείνεις;
- Ένας δρόμος υπάρχει! Αντίδραση. Με όποιο μέσο μπορεί ο καθένας. Πρώτα να κατανοήσουμε ότι μας δουλεύουν, μας κλέβουν, μας λένε ψέματα, μας υποτιμάνε τη νοημοσύνη, και θέλουν να μας γυρίσουν στο μεσαίωνα.....
- Κι αν χρεοκοπήσει η ελλάδα;
- Πρώτα θα χρεοκοπήσουν αυτοί....και δεν τους συμφέρει!
- Ναι, αλλά ο κόσμος έχει διαφορετικά συμφέροντα, είδες πως αντιδρούμε εμείς, ανάλογα ο καθένας το συμφέρον του...
- Αυτό είναι το λάθος....
Ο μπάρμαν έχει φέρει τα ποτά και ακούει τις τελευταίες κουβέντες της παρέας. Στα χείλη του σχηματίζεται ένα αχνό χαμόγελο.
- Νικολάκι, γελάς μαζί μας;
-Κύριοι, με συγχωρείτε, με παρεξηγήσατε, ορίστε τα ποτά σας.
Αφού μας σερβίρισε ο Νίκος, φεύγει βιαστικά, πάει πίσω απ το μπαρ και γυρίζει μένα χαρτί.
- Συγνώμη για την ενόχληση παιδιά, αλλά μια συνεισφορά στη συζήτησή σας, την οποία άθελα παρακολούθησα και η οποία είναι στο επίκεντρο όλων των θαμώνων εδώ, αυτό το κομμάτι του Μπέρτολτ Μπρεχτ.....
Ο Αριστείδης παίρνει το έντυπο και διαβάζει:
"Ο Γερμανός:
Χτύπησαν την πόρτα μου κάτι τσιγγάνοι: Βοήθεια κρύψτε μας, μας κυνηγάνε οι ναζί..
Δε βαριέσαι δεν με αφορά.
Χτύπησαν την πόρτα μου κάτι ομοφυλόφιλοι: Βοήθεια κρύψτε μας, μας κυνηγάνε οι ναζί.
Δε βαριέσαι δεν με αφορά.
Χτύπησαν την πόρτα μου κάτι εβραίοι: Βοήθεια κρύψτε μας, μας κυνηγάνε οι ναζί.
Δε βαριέσαι δεν με αφορά.
Χτύπησαν την πόρτα μου κάτι αριστεροί: Βοήθεια κρύψτε μας, μας κυνηγάνε οι ναζί.
Δε βαριέσαι δεν με αφορά.
Χτυπάνε την πόρτα μου οι ναζί, λένε πως είμαι αντικαθεστωτικός:
Βοήθεια συμπολίτες!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Δεν ακούει κανείς;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου